Fiesta de San Martin het feest van Sint-Maarten wordt gevierd op 11 november ter herdenking van de dag van de begrafenis van Sint-Maarten . Het festival heeft zich verspreid in de populaire cultuur buiten zijn religieuze oorsprong en wordt in sommige landen gevierd, ongeacht de religieuze overtuigingen van elk. De feestdag van Sint-Maarten is een gewone werkdag. San Martin is de beschermheer van de bedelaars en de beschermheilige van soldaten, kooplieden, wevers en textielfabrikanten
Oorsprong en gebruiken
Het festival is ontstaan in Frankrijk en verspreidde zich naar vele plaatsen in Europa en Amerika, samenvallend met het einde van het Octaaf van Allerheiligen en het oogstseizoen. Gewoonlijk worden vers geoogste producten en vers geslachte dieren geconsumeerd, zoals ganzen in Duitsland en varkens in Spanje. Een weerspiegeling hiervan is de uitdrukking Ieder varken krijgt zijn Sint Maarten , die in vele talen varianten kent. Ondanks de voornaam van het festival wijst de antropoloogJames George Frazer in zijn werk The Golden Branch op zijn heidense oorsprong: de excursie met het (heilige) vuur zou een voorchristelijk vruchtbaarheidsritueel zijn, uitgebreid door alle landen in West-Europa .
Spanje
Ook bekend als het feest van de humanitairen , wordt het gevierd op 11 november , de dag van San Martín de Tours , in de stad Moreda de Aller in de raad van Aller , Prinsdom Asturië .
Het festival begint met een traditionele mis gezongen en begeleid door Asturische doedelzakken. Na de mis vindt "la puya`l ramu" plaats, een veiling van speltbroodjes; en dan een parade waarbij zowel de deelnemers als veel van de toeschouwers gekleed zijn in de typische lokale of regionale klederdracht.
De praalwagens zijn de hoofdrolspelers van de parade, begeleid door doedelzakken en Asturische dansgroepen.
Het typische eten van deze dag is de fabada , casadielles en panchón (typisch dessert van de gemeente van Aller gemaakt met speltbroodkruimels, suiker en boter).
Het werd in 1984 uitgeroepen tot toeristisch belang .
In Galicië dateert het festival uit de 13e eeuw en tegenwoordig wordt het als van toeristisch belang beschouwd.
Nederland en Vlaanderen
Sint-Maarten wordt gevierd in sommige regio's en steden in Nederland en Vlaanderen, elke plaats met zijn eigen kenmerken. Het belangrijkste feest vindt plaats in het donker, wanneer kinderen van verschillende leeftijden van huis tot huis gaan met lampions . Aan de deur van elk huis vertolken ze een kort typisch lied van het feest (waarvan de teksten variëren naargelang de regio of het seizoen), dat door de bewoners van het huis wordt beloond met snoep of fruit . Het is zeer waarschijnlijk dat dit gebruik de voorouder is van de Angelsaksische traditie van Halloween , hoewel er geen bronnen zijn die het documenteren.
Kinderliedjes
Er zijn talloze varianten van de coplilla's die kinderen ter gelegenheid van het feest van huis tot huis zingen. De meest voorkomende zijn deze:
Nederlands
Elf november is de dag
dat mijn lichtje
dat mijn lichtje
Elf november is de dag
dat mijn lichtje branden mag
Een andere versie
Sint-Maarten, Sint-Maarten
de koeien hebben staarten…
de meisjes hebben rokjes aan
daar komt sint-Martinus aan
Traducción al castellano
San Martín, San Martín
las vacas tienen cola…
las chicas llevan falda
ahí viene San Martín
Otra versión común:
Once de noviembre es el día en que mi linternita
en que mi linternita
Once de noviembre es el día en que mi linternita puede dar luz
