Kun je je voorstellen dat je de doce uvas de la suerte of de 12 druiven eet op Plaza Puerta del Sol in maart? Nee dus, het feit dat het jaar begint op 1 januari en eindigt op 31 december, vindt zijn oorsprong in een gebeurtenis die meer dan tweeduizend jaar geleden plaatsvond in de stad Mara in Zaragoza , nabij Calatayud .
Waarom eindigt onze kalender op 31 december?
Het begin van het jaar op 1 januari is te wijten aan een oorlog die plaatsvond in het Zaragoza-gebied van Mara Rome verklaarde de oorlog aan het Keltiberische volk van Segeda , vestigde zich toen in wat nu Mara is, nadat het had besloten zijn stadsmuren uit te breiden, iets dat door Rome werd opgevat als reden voor oorlog, bewerend dat de vredesakkoorden werden geschonden, die twintig jaar eerder na de eerste Keltiberische oorlog ondertekend waren.
Om een leger naar het oorlogsgebied te sturen, moest Rome het bevel over de troepen organiseren en de consuls benoemen, een feit dat elke 15 maart, de eerste dag van het Romeinse politiek-bestuurlijke jaar, werd gevierd. Maar omdat de verkiezing van de consuls dringend was en gezien de noodzaak om tijd te winnen, besloot Rome deze gebeurtenis naar 1 januari te vervroegen, waarmee het begin van het jaar op die datum als precedent werd geschapen.
De inwoners van Mara blijven deze mijlpaal elk jaar in maart vieren, wat de verandering markeerde in de kalender die we vandaag kennen.
Gregoriaanse kalender
De Romeinen wijdden 1 januari aan Janus, in de Romeinse mythologie was Janus de god van het begin en het einde, van het openen en het sluiten. De deur (ianua) droeg daarom zijn naam. Daarom draagt ook de maand januari zijn naam en werd hij aangeroepen aan het begin van het zaai- en oogstseizoen, alsmede bij huwelijken en geboortes.
Op de eerste dag van januari vermeed men alles wat een kwade betekenis kon hebben voor de toekomst. Bovendien gaf men, om de vriendschappelijke verhouding te bevestigen, elkaar kleine geschenken. In de latere tijden van de republiek aanvaardden ook de consuls hun ambt op de eerste dag van januari.
Als god van poorten werd Janus ook gezien als de god die de hemelpoort opende of sloot. Bij alle offers en gebeden werd hij het eerst, zelfs vóór Jupiter, genoemd, omdat zonder hem de hemelpoort gesloten zou blijven voor gebeden.
Janus, de god met twee gezichten
Janus werd voornamelijk afgebeeld als een man met twee gezichten (Janus Bifrons) of als een tweeling (Janus Gemini). Zijn twee gezichten representeerden oorspronkelijk de zon en de maan. Als god van vruchtbaarheid en leven noemde men hem Janus Consivius; als god die de dag begon, heette hij Janus Matutinus. De naam van Pater Janus ("vader Janus") was al in de alleroudste eredienst van Janus een zeer gebruikelijke naam. Men vereerde hem zelfs als Divus Deûm, "de god der goden".
De officiële kalender die we in heel Europa en een groot deel van de wereld gebruiken, is een variant van de Romeinse, gewijzigd door paus Gregorius XIII in 1582 , vandaar dat onze kalender bekend staat als de Gregoriaanse kalender .
De eerste landen die de huidige kalender gebruikten, waren Spanje, Italië en Portugal in 1582 .
Over de hele wereld zijn er echter landen met andere kalenders . In Ethiopië begint het jaar bijvoorbeeld op 11 september. In september wordt ook het joodse nieuwjaar gevierd. Het islamitische nieuwjaar varieert van jaar tot jaar omdat het een maankalender is. In Thailand, Cambodja, Birma en Bengalen wordt op 14 april het nieuwe jaar gevierd. In Guatemala wordt op 23 februari het Maya-nieuwjaar gevierd, en zo verder in verschillende andere landen over de hele wereld.
Waar begint het jaar het eerst en waar het laatst?
Vanwege de rotatie van de aarde en tijdzones is Kiribati de eerste plaats om het Gregoriaanse nieuwjaar te beginnen, op de Caroline- en Kiritimati-eilanden, terwijl Amerikaans Samoa, Alofi Island, Baker Island en Howland Island zijn de laatste plaatsen die het jaar af sluiten.
Dus nu weet je, als we dit jaar om wat voor reden dan ook, de druiven niet kunnen eten om twaalf, maak je geen zorgen, we kunnen het op 14 maart nahalen, waarbij we aan historische gebeurtenissen herinneren die ongetwijfeld een precedent hebben geschapen.
