De oorsprong van de Dag van de Arbeid
Internationale Arbeidersdag of Meidag is de herdenkingvan de wereldwijde arbeidersbeweging . Het is een dag die gewoonlijk wordt gebruikt om verschillende sociale en arbeidseisen ten gunste van de arbeidersklasse uit te voeren, voornamelijk door onder andere de anarchistische en communistische bewegingen. Het is een nationale feestdag in de meeste landen van de wereld.
Sinds de oprichting in de meeste landen (hoewel de overweging van de feestdag in veel gevallen laat was) met instemming van het Socialistisch Arbeiderscongres van de Tweede Internationale , gehouden in Parijs in 1889, is het een dag van wraakzuchtige strijd en eerbetoon aan de martelaren uit Chicago .
Deze anarchistische syndicalisten werden in de Verenigde Staten geëxecuteerd wegens deelname aan de protesten die vochten voor de verwezenlijking van de achturige werkdag, die voortkwam uit de staking die op 1 mei 1886 begon en drie dagen later, op 4 mei, zijn hoogtepunt bereikte. bij de Haymarket-rellen. Vanaf dat moment werd het een dag om de rechten van arbeiders in algemene zin op te eisen die in meer of mindere mate over de hele wereld wordt herdacht.
Op 1 mei is het de Dag van de Arbeid en dat wordt gevierd door iedereen een vrije dag te geven. Het is in Spanje echter niet voor iedereen feest omdat er nog steeds meer dan drie miljoen werkzoekenden zijn die geen baan kunnen vinden en er veel zijn die niet eens een uitkering ontvangen. De grootste vakbonden CCOO en UGT roepen dan ook op om de straten op te gaan om meer werk, betere contracten, eerlijkere salaris en betere werkomstandigheden te eisen van de nieuwe Spaanse regering.
1 mei is een feestdag in bijna alle Europese landen waaronder ook Spanje en België (Feest van de Arbeid) maar vreemd genoeg niet in Nederland. Zoals altijd kan er een link gemaakt worden met een katholiek feest zoals in dit geval de dag van Sint-Jozef als arbeider.
Aan de 1 meiviering als viering van de arbeidersbeweging ligt echter ook de invoering van de achturige werkdag ten grondslag, iets wat eind 19e eeuw veel werd ingevoerd in Europa, eerst in Groot-Brittannië en daarna andere landen.
Spanje
In Spanje is de Día Internacional de los Trabajadores of Primero de Mayo een nationale feestdag en dus een vrije dag in het hele land. Het is echter ook een dag waarbij de Spaanse vakbonden oproepen om te demonstreren tegen de overheid en om betere werkomstandigheden te eisen.
Veel Spanjaarden trekken zich echter niet zoveel aan van demonstraties etc. en vieren gewoon een gezellige vrije dag met de familie. In 2023 valt 1 mei op een maandag tijdens de ‘puente de mayo’, dus veel personen hebben een lang weekend.
Nederland en België
In Nederland is de Dag van de Arbeid alleen op de BES-eilanden (Bonaire, Sint-Eustatius en Saba) een officiële feestdag. Wel werden er vanouds bijeenkomsten georganiseerd door de SDAP (later PvdA) en de CPN. Tot in de jaren tachtig hield de CPN op 1 mei een jaarlijkse betoging in Amsterdam. Voor de werknemers van de gemeente Amsterdam is 1 mei sinds vele decennia een vrije dag.
In veel landen (onder andere België, Frankrijk en Spanje) is 1 mei een doorbetaalde vrije dag. In Nederland geldt dit in het algemeen niet voor arbeiders, maar wel voor een kleine groep ambtenaren, banken en beurshandelaren. Ook werknemers van vakbonden zijn op deze dag vrij. De grondtoon van de Dag van de Arbeid is vandaag de dag het gevoel van internationale verbondenheid.